Masamın üstünde duran kaktüse benzetiyorum hayatı; biz kaktüsün dibinde tepesine çıkmaya çalışan insanlar, ellerimize dikenler batsa da, ellerimiz kanasa da, acı çeksek de, zirveye, zirvedeki güzelliğe varmak için çabalıyoruz. Kimimiz o acıya dayanamayıp yarı yolda bırakıyoruz tırmanışımızı. Kimimiz o acıya dayanıp zirveye, zirvedeki çiçeğe, güzelliğe, başarıya ulaşıyoruz. Düz yolda yürüyerek vardığımız yer mi daha değerlidir, yoksa zorluklar çektiğimiz ve o zorlukların üstesinden gelmeyi başardığımız çetrefilli yolun sonu mu?…
Kaçımız çektiği acılara karşı dirayetli davranan, herşeyin Allah’tan geldiğine inananıp sabredenlerden…
Kaçımız olumsuzluklara karşı şikayet etmeden, ağlanıp sızlanmadan dirençli ve sabırlı olanlardan…
Kaçımız mutlu-mutsuz günleriyle hayatından ziyadesiyle memnun olanlardan…
Kaçımız bardağın dolu tarafıyla meşgul…
Kaçımız olumsuzluklara karşı şikayet etmeden, ağlanıp sızlanmadan dirençli ve sabırlı olanlardan…
Kaçımız mutlu-mutsuz günleriyle hayatından ziyadesiyle memnun olanlardan…
Kaçımız bardağın dolu tarafıyla meşgul…
Biliyor muydunuz firavunun hayatı boyunca bir kez başı bile ağrımamıştır . Peygamberlerin çektiği acıları, hastalıkları ve sıkıntıları düşünün bir de.. Mesela Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed(S.A.V) hayatı mücadeleyle geçmiştir. Evlatlarını kaybetmiştir. Evlat acısı ne büyük bir acıdır. Onlar peygamberdi, günahsızlardı, Allah’ın en sevdiği kullarıydı. Onlar ne acılar, ne zorluklar, ne yokluklar çekmişlerdi.. Hz Yusuf’un hayatını düşünün bir de, kölelikten, zindandan, mısır sultanlığına…
Hz.Mevlana Celaleddin RUMİ ne güzel söylemiş;
Bu konuda bizi rahatlatan ve aklımızdan çıkarmayacağımız tek şey şu olmalı; Yapan, Yaptıran Allah!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder