Biz ki;Müslüman kardeşleriz,
Biz ki; tebessümün sadaka olduğunu bilenlerdeniz, biz ki ne olursan ol, hangi mevkide olursan ol, cebinde kaç para olursa olsun hayatın sonunda ölüm olduğunu ve bu saydıklarımın hiçbirinin ehemmiyetinin kalmadığını bilenlerdeniz.
Etrafıma bakıyorum narsist, kibir dolu, samimiyetsiz insanlar… Bazıları mevkilerinin gölgesinin altında.. Bazıları paralarının.. Bazıları egolarının…
Biz, müslümanlığı en güzel şekliyle yaşamaya çalışan, örnek alınacak, parmakla gösterilecek insanlardan olamazmıydık..
Biz bir kalp kırmanın kabeyi yıkmak derecesinde vahim birşey olduğunu bilerek davranamazmıydık çevremizdekilere…
Alçakgönüllüğün, güleryüzlülüğün, tevazunun insanı ne kadar yücelttiğinin farkına varamazmıydık…
Ölmeden önce ölünün hadis-i şerifini düşünüp kötü huylarımızı benliğimizi(egomuzu) öldürseydik.. hafifleseydik.. hiçliğin tadına varabilseydik.. çok mu zordu…
DERYA URTAÇ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder